به نقل از «ایران اکونومیست»

تاریخ آشپزی ۶۰۰ هزار سال عقب رفت!

تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۱۳۱۹۵

مطالعات انجام شده روی فسیل‌های ماهی کشف شده حاکی از آن است که تاریخ آشپزی ۶۰۰ هزار سال قبل‌تر از آنچه تاکنون تصور می‌شد، شکل گرفته است.

به گزارش ایران اکونومیست به نقل از گاردین، محققان فاش کردند اجداد اولیه انسان که ۷۸۰ هزار سال پیش زندگی می‌کردند، از ماهی‌هایی کاملا پخته‌شده خوششان می‌آمده و بر این اساس، این نخستین شواهد استفاده از آتش برای طبخ غذا است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این‌که اجداد ما دقیقاً از چه زمانی شروع به پخت‌وپز کرده‌اند، موضوع بحث و جدل در میان باستان‌شناسان است؛ زیرا اثبات این‌که از یک شومینه باستانی برای تهیه غذا استفاده می‌شده و نه فقط برای گرم کردن، کار دشواری است.

به واقع، تولد هنر آشپزی نقطه عطف مهمی در تاریخ بشر است؛ زیرا با آسان‌تر کردن جویدن و هضم غذا، اعتقاد بر این است که به گسترش نهایی آشپزی در سراسر جهان کمک زیادی کرده است.

بر اساس مطالعه‌ای که روز دوشنبه (۲۳ آبان‌ماه) در مجله اکولوژی و تکامل نیچر منتشر شد، پیش از این، نخستن شواهد قطعی آشپزی توسط نئاندرتال‌ها و انسان اولیۀ خردمند به ۱۷۰ هزار سال پیش می‌رسد.

این مطالعه که قدمت هنر آشپزی را تا بیش از ۶۰۰ هزار سال پیش جابه‌جا می‌کند، نتیجه ۱۶ سال تحقیق «ایریت زوهر»، باستان‌شناس موزه تاریخ طبیعی استاینهارت دانشگاه تل‌آویو است. در طول این مدت او هزاران بقایای ماهی را که در مکانی به نام «Gesher Benot Yaaqov» که در شمال سرزمین‌های اشغالی یافت شده را مورد بررسی قرار داده است.

این محوطه در نزدیکی سواحل رود اردن قرار دارد که زمانی دریاچه بوده است و گنجینه‌ای از فسیل‌های ماهی باستانی در اختیار تیم محققان قرار داده تا تعیین کنند دقیقاً از چه زمانی نخستن آشپزها در آشپزخانه شروع به کار کردند.

«ایریت زوهر»، باستان‌شناس به خبرگزاری فرانسه گفت: «مثل مواجهه با یک معما بود تا با اطلاعات بیشتر و بیشتر بتوانیم داستانی در مورد تکامل انسان بسازیم. نخستن سرنخ در منطقه‌ای به‌دست آمد که تقریباً هیچ استخوان ماهی در آن وجود نداشت، اما تعداد زیادی دندان در آنجا یافت شد. این می‌تواند به پختن اشاره داشته باشد؛ زیرا استخوان‌های ماهی در دمای کمتر از ۵۰۰ درجه سانتی‌گراد (۹۳۰ درجه فارنهایت) نرم و متلاشی می‌شوند، اما دندان‌های آن‌ها باقی می‌ماند.

با مقایسه نتایج با سایر فسیل‌های ماهی، محققان دریافتند که دندان‌های یافت شده در معرض دمای بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ درجه سانتیگراد (۴۰۰ تا ۹۳۰ درجه فارنهایت) قرار گرفتند و فقط این دما محدوده مناسب برای طبخ کامل ماهی است.

از سوی دیگر «آنائیس ماراست» ـ باستان‌شناس در موزه ملی تاریخ طبیعی فرانسه، ـ هرچند در این مطالعه حضور نداشته، اما عنوان کرده است: اجداد انسان ممکن است استخوان‌ها را در آتش انداخته باشند و کل مسأله در مورد قرار گرفتن در معرض آتش این است که آیا این موضوع به خلاص شدن از بقایای ماهی‌ها بوده است یا تمایل به آشپزی؟»

 

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: تاریخ آشپزی ، باستان‌شناسان خارجی ، فسیل ماهی ، یافته‌های باستان‌شناسی ، باستان‌شناسی ، فلسطین ، انسان اولیه ، نئاندرتال

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: تاریخ آشپزی باستان شناسان خارجی فسیل ماهی یافته های باستان شناسی باستان شناسی فلسطین انسان اولیه نئاندرتال هزار سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۱۳۱۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف نقوش صخره‌ای جدید در ورزقان

به گزارش خبرگزاری مهر، علی نریمانی رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ورزقان که دکتری باستان‌شناسی دارد، در گفت‌وگو با خبرنگار اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی آذربایجان‌شرقی اظهار کرد: شهرستان ورزقان واقع در منطقه شمال‌غرب ایران همواره به‌عنوان یکی از مناطق مهم در مطالعات باستان‌شناسی ایران و جنوب قفقاز مطرح بوده است که پژوهش‌های باستان‌شناسی انجام شده در این منطقه تاکنون آثار متنوعی از قبیل قلعه، گورستان، معماری صخره‌ای، مقابر دوران اسلامی را شناسایی و معرفی کرده است. در سال ۲۰۲۱ میلادی بررسی باستان‌شناختی که در محدوده معدن مس سونگون به انجام رسید و طی این بررسی‌ها و مطالعات نقوش صخره‌ای نویافته‌ای شناسایی شدند. این هنر صخره‌ای روی تخته سنگ‌های ایجاد شده که نمونه‌های مشابه آن در سایر مناطق ایران و جمهوری آذربایجان قبل شناسایی شده است. اهمیت این سنگ‌نگاره‌ها در تکمیل اطلاعات مربوط به هنر صخره‌ای دوران پیش از اسلام ایران و جنوب قفقاز حائز اهمیت ویژه‌ای است.

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ورزقان ادامه داد: براساس نتایج به دست آمده این نقوش در حالت‌های منفرد و دسته‌جمعی روی سنگ‌های سیاه از جنس آهنی به‌روش کوبشی ایجاد شده‌اند که بیشترین نقوش کشف شده در این سنگ‌ها متعلق به بز کوهی بوده که از این حیث قابل مقایسه با نمونه‌های زیادی از ایران و جمهوری آذربایجان است. نقوش نشانگر ماهیت کوچرو و شکارگر بودن طراحان این آثار است. دوره‌های زمانی شکل‌گیری این نقوش به دلیل نبود مطالعات آزمایشگاهی در ایران مشخص نیست و نمی‌توان براساس مطالعات مقایسه‌ای گاهنگاری خاصی برای آن‌ها ارائه داد.

وی بیان کرد: این نقوش صخره‌ای در ارتفاع ۱۳۰۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است. همچنین این منطقه محیطی مناسب برای فعالیت‌های گله‌داری بوده و از قدیم‌الایام شغل اصلی مردم منطقه گله‌داری به خصوص پرورش بز و گوسفند بوده است. نقوش صخره‌ای قوشا داش برروی سنگ‌های سیاه رنگی از جنس آهن ایجاد گردیده که بر روی تراس شیب دار و مشرف به راه قدیمی موسوم به «ائل‌یولو» قرار دارد.

نریمانی با اشاره به عدم انجام مطالعات منسجم بر روی هنر نقوش صخره‌ای افزود: باتوجه به اینکه تاکنون در منطقه شمال‌غرب ایران شناسایی تعدادی نقوش صخره‌ای منجر به انجام مطالعات منسجمی در خصوص این هنر در ایران نشده است، مطالعات در خصوص این نقوش نیز مراحل اولیه خود را طی می‌کند. بنابراین نیاز است تا اطلاعات سایر محوطه‌ها نیز برای بررسی دقیق‌تر این موضوع، شناسایی و جمع‌آوری شود. برای این منظور بررسی باستان‌شناختی در محدوده معدن مس سونگون انجام شد که نتایج آن منجر به شناسایی محوطه قوشا داش شد.

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ورزقان و دکتری باستان شناسی در انتهای صحبت‌های خود با اشاره به اهمیت انجام مطالعات در حوزه هنر نقوش صخره‌ای و شناخت تاریخ جامعه‌شناختی و انسان‌شناختی منطقه آذربایجان، گفت: این محوطه شامل نقوش بز، آهو و انسان است که به‌صورت جداگانه یا در یک جمع به معرض نمایش درآمده‌اند. این نقوش می‌توان درآمدی بر شناخت برخی از مفاهیم انسان‌شناختی و جامعه‌شناختی مبتنی بر زندگی کوچ‌روی و دامدار و شکارگر است، به‌طوری که نقوش حیوان بز بیانگر اقتصاد متکی بر فعالیت‌های دامداری و کوچ‌روی بوده و نقش حیوان آهو نشان از وجود شکار در این جامعه دارد. برخی از پژوهشگران در ایران دوره زمانی ایجاد این نقوش به‌خصوص نقش بز را به دوران پیش‌از تاریخ ارتباط می‌دهند اما به دلیل نبود مطالعات آزمایشگاهی در ایران امکان تعیین قدمت این هنر صخره‌ای وجود ندارد و نمی‌توان دوره زمانی خاصی برای این آثار در نظر گرفت. این نقوش در تکمیل اطلاعات مربوط به هنر صخره‌ای ایران و جنوب قفقاز بسیار حائز اهمیت هستند.

کد خبر 6091458